Vers van de pers!
Een visie op schrijfonderwijs – versie 2
Het handschriftonderwijs ligt al enige tijd onder vuur. Niet alleen in het onderwijs zelf, maar ook breed maatschappelijk worden vraagtekens geplaatst bij ‘nut en noodzaak’ van het vak. Immers, waarom schrijven als je een laptop of tablet hebt?
Uit recent onderzoek blijkt echter dat ‘met de hand schrijven’ een positieve invloed heeft op het verwerven en verwerken van informatie. Ook ander onderzoek onderbouwt het faciliterend effect van een goed handschrift op cognitie en taalontwikkeling. Dan blijven er vragen over de ‘vertaling’ van dergelijke bevindingen in onderwijs. Met andere woorden:
- Welke consequenties hebben dergelijke bevindingen voor het handschriftonderwijs?
- Hoe plaats je handschriftonderwijs in het bredere kader van bijvoorbeeld taalontwikkeling?
- Hoe past handschriftonderwijs binnen de opdracht aan ‘curriculum.nu’ om doorgaande leerlijnen te ontwikkelen?
In haar artikel ‘Handschriftonderwijs en schrifteducatie – versie 2‘ plaatst Else Kooijman-Thomson – medeauteur van de ‘Kennisbasis handschrift 2018’ en de succesvolle (pabo)methode Pak je pen – het handschriftonderwijs juist in het kader van dergelijke vragen. Het artikel is een bewerking van de eerste versie die in diverse gremia is besproken, gewogen en zeer is gewaardeerd.
In deze herziene, tweede versie toont zij nog indringender aan dat goed handschriftonderwijs – juist in deze tijd van digitalisering – wel degelijk tot de kernopdracht van het basisonderwijs en daarmee van de opleiding behoort. Haar visie heeft de discussie over het belang van handschriftonderwijs inmiddels zeer geïnspireerd, ook als aanzet voor de ontwikkeling van een praktijktheorie voor ‘Handschriftonderwijs en schrifteducatie’.